ஒரு மரணம் சில கேள்விகள்-3

நாம் முஹம்மதின் விஷமரணத்தைப் பற்றி பேசிக்கொண்டிருந்தோம். கவனம் திசைமாறி ஃபதக்கின் வாரிசுரிமைக்காக முஹம்மது அலைகிழிக்கப்பட்டதிற்குள் புகுந்துவிட்டது. கைபரில் வைக்கப்பட்ட விஷத்தின் காரணமாக முஹம்மதிற்கு மரணம் ஏற்பட்டது என்பது நம்பும்படியாக இல்லை. கைபருக்குப் பிறகு மூன்று ஆண்டுகள் மனிதர், திடகாத்திரமாக, அழகிய பெண்களுடன் ஜல்ஸாவாகத்தான் இருந்திருக்கிறார். முஹம்மது இறந்துவிட்டார் என்ற செய்தியைக் கேட்டு அல்லக்கை உமரே நம்பவில்லை. அவ்வளவு திடகாத்திரமாக இருந்இருக்கிறார்.

ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

அப்போது உமர் (ரலி) அவர்கள் எழுந்து, அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இறக்கவில்லை. என் உள்ளத்தில் அப்படித்தான்- நபி (ஸல்) அவர்கள் இறக்கவில்லை என்றுதான்- தோன்றுகிறது. அவர்களை அல்லாஹ் (இப்போதே) நிச்சயம் எழுந்திருக்கச் செய்வான். அப்போது அவர்கள் (நபி-ஸல்- அவர்கள் இறந்து விட்டார்கள் என்று கூறிய) பலரின் கைகளையும் கால்களையும் துண்டிப்பார்கள் என்று சொன்னார்கள். ....

(புகாரி 3667)

பிறகு அபூபக்கர் வந்து

...மேலும், நபியே! நீங்களும் இறக்க விருப்பவர் தாம்; அவர்களும் இறக்க விருப்பவர்களே என்னும் (கு 39:30) இறை வசனத்தையும், முஹம்மது ஓர் இறைத் தூதரேயன்றி வேறில்லை. அவருக்கு முன்னரும் கூட பல இறைத்தூதர்கள் (வந்து) சென்றிருக்கிறார்கள். எனவே, அவர் இறந்து விட்டாலோ அல்லது (போரில்) கொல்லப்பட்டு விட்டாலோ நீங்கள் உங்கள் கால் சுவடுகளின் வழியே (பழைய மதத்திற்கே) திரும்பிச் சென்று விடுவீர்களா?...

(புகாரி 3667)

என்ற குர் ஆன் வசனத்தை ஓதி உமரின் காதில் ஊதிய பிறகுகுதான் அவருக்கு நினைவு திரும்பியதாம். உமர் இதற்குமுன்பு மரணத்தைப்பற்றி எதுவுமே அறிந்திராத மனிதரல்ல. நோய்வாய்படுவதற்கு முன்புவரை முஹம்மது நன்கு திடகாத்திரமாகத்தான் இருந்துள்ளார் என்பதற்கு உமரின் இந்த ஆர்ப்பாட்டமே போதுமான சாட்சியாக உள்ளது. மேலும் இதே உமர்தான் சற்று நேரத்திற்கு முன்புவரை, குர்ஆனில் எல்லாம் உள்ளது என்று முஹம்மதிற்கு குர்ஆன் வகுப்பை எடுத்துக் கொண்டிருந்தார் என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ளவேண்டும். இதுபோன்ற வேடிக்கைகள் இஸ்லாம் நெடுகிலும் உள்ளது அவைகளையும்  நாம் பார்க்க இருக்கிறோம். ஒருவழியாக முஹம்மது மரணமடைந்து விட்டார் என்பதை அனைவரும் ஒப்புக்கொண்டு, அவர் இறந்த அதே இடத்தில் குழியைத் தோண்டி ரகசியங்களையும் சேர்த்து புதைத்து விட்டனர்.

மக்கா வெற்றிக்குப் பிறகு முஹம்மதின் போக்கில் மாற்றம் தென்படத் துவங்கியது. அவரது மாற்றத்தை அன்சாரிகளும் உணர்ந்தனர். தாக்குதல்களின் முடிவில் நிகழும் சூறையாடல்களோ, மனிதர்களை அடிமைபடுத்துதலோ மக்கா வெற்றியில் நிகழவில்லை. மாறாக மக்கத்து குறைஷியர்களுக்கு அதிக முக்கியத்தும் அளிக்கத் துவங்கினார். அதன் பிறகு அடிக்கப்பட்ட கொள்ளைகளில் மக்கத்து குரைஷியர்களுக்கு முன்னுரிமை வழங்கி தாராளமாக வழங்கினார். குதிரைக்கு இரண்டு பங்கும் காலாட்படை வீரருக்கு ஒருபங்கு என்றெல்லாம் அவர் உருவாக்கிய விதிமுறைகளையெல்லாம் காற்றில் பறக்கவிட்டார்.  இதை மதீனத்து அன்சாரிகள், ”இந்த மனிதருக்கு ஊர்ப்பற்று மேலோங்கிவிட்டது” என்று முஹம்மது அறிய வெளிப்படையாகவே விமர்சித்தனர். கொள்ளையில் பங்குபிரிப்பதிலும் தாங்கள் பின்தள்ளப்படுவதை எதிர்த்து குரல் கொடுத்தனர். சொத்துக்களையும் பொண்டாட்டிகளையும் முகம்முடன் மதினாவ்வர்களுக்கு கொடுத்துதவிய அன்சாரிகளுக்கு எற்பட்ட கதியைப் பார்த்தீர்களா!

முஹம்மது விஷத்தினால் மரணமடந்தார் என்பதை ஹதீஸ்கள் கூறுகின்றன. 3-4 ஆண்டுகளுக்கு முன் வைக்கப்பட்ட விஷத்திலிருந்து சிறிதை உண்டார் என்றும் வெளியில் துப்பிவிட்டார் என்றும் மாறுபட்ட செய்திகளைப் பார்த்தோம். எனவே கைபரில் வைக்கப்பட்ட விஷத்தினால் அவர் இறந்திருக்கக்கூடும் என்பதை ஏற்பதற்கில்லை. யூதர்கள் மட்டுமல்ல முஹம்மதின் மீது பகைமைகொள்ளக் கூடியவர்கள் மேலும் பலர் இருந்துள்ளனர். அவர் தலைமையில் நிகழ்ந்த கொலை, கொள்ளை, கற்பழிப்புகள், சூரையாடல்கள் போன்றவைகளால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் ஏராளம். இவைகளைவிட அவரது நெருங்கிய உறவினர்களையே நாம் அதிக கவனத்தில் கொள்ளவேண்டும். 

அபூபக்கர் - ஆயிஷா :

            ஆயிஷாவின் திருமணம்(?) அவரது அறியாப்பருவத்தில் பெற்றோர்களால் நிகழ்த்தப்பட்டது. முஹம்மதைவிட 45 வயது சிறியவர். தனது கிழட்டுக் கணவருடைய மரணத்தின் பொழுது அழகும் இளமையும் கொஞ்சும் 18 வயது நிரம்பிய மங்கையாக இருந்தார். இன்னும் சரியாகச் சொல்வதென்றால், தனது தந்தையைவிட வயதுமுதிர்ந்த, பல மனைவிகளுடனும் பாலியல்அடிமைகளுடனும் வாழ்ந்துவரும் ஒரு கிழவரிடம் அதீதகாதல் கொண்டிருந்தார் என்பது நம்பும்படியாக இல்லை. ஆனால் ஆயிஷா-முஹம்மது நெருக்கம் குறித்து, ஆயிஷா அறிவித்ததாக ஹதீஸ்களில் நிறைய காணப்படுகிறது. அவைகளில் ”வயதுவந்தவர்ளுக்கு மட்டும்” என்ற வகையைச் சேர்ந்தது கணிசமாக உள்ளது. உதாரணத்திற்கு ஒன்றை குறிப்பிடுகிறேன்.

Narrated Aisha, Ummul Mu'minin:

One night he entered (upon me) while I was menstruating. He went to the place of his prayer, that is, to the place of prayer reserved (for this purpose) in his house. He did not return until I felt asleep heavily, and he felt pain from cold. And he said: Come near me. I said: I am menstruating. He said: Uncover your thighs. I, therefore, uncovered both of my thighs. Then he put his cheek and chest on my thighs and I lent upon he until he became warm and slept.

(Abu Dawud 0270)

(நம்பிக்கையாளர்களின் தாய் ஆயிஷா கூறுகிறார்: நான் மாதவிலக்காக இருந்த ஒரு இரவில் அவர்(முஹம்மது) என்னிடம் வந்தார். தொழுகைக்கென்று அந்த வீட்டில் ஒதுக்கப்பட்டுள்ள இடத்திற்கு, தனது தொழுகைக்காக சென்றார். நான் மிகநன்றாக உறங்கும்வரை அவர் வரவேயில்லை சளியினால் அவதிப்பட்டுக் கொண்டிருந்த அவர், ”என் அருகில் வா” என்று என்னிடம் கூறினார், “நான் மாதவிலக்காக இருக்கிறேன்” என்று நான் கூறினேன். அவர், உன் தொடைகளை திறந்து வை என்றார். எனவே நான் எனது இரு தொடைகளையும் திறந்து வைத்தேன். பிறகு அவர் தனது நெஞ்சத்தையும் கன்னத்தையும் எனது தொடைகளில் வைத்தார். அவர் உடல்சூடேறி உறங்கும் வரை அப்படியே வைத்திருந்தேன்.)

முஹம்மது மலம் கழிக்கும்பொழுது, எப்படி காலை அகட்டி அமர்ந்தார், எந்தக் காலில் உடல்பாரத்தைக் கொடுத்து அமர்ந்தார் என்றெல்லாம் ஆராய்ந்து பின்பற்றும் ஈமாந்தாரிகள், சளி, ஜலதோஷம், இருமல், தும்மல் மூக்கடைப்பு போன்ற வியாதிகளுக்கு அவர் பின்பற்றிய இந்த முறையைப் பின்பற்றலாமே? நல்ல வாய்ப்பாக முஹம்மதிற்கு ”சைனஸ்” என்ற நோய் இருக்கவில்லை. இல்லையெனில் ஆயிஷாவின் தொடை நிரந்தரமாக திறந்து வைத்திருக்க வேண்டியிருந்திருக்கும். அல்லாஹ் தும்மலை விரும்புகிறான் என்று முஹம்மது கூறியது இதை வைத்துதானோ?

 இன்றைய நாகரீகயுகத்தில்கூட, படுக்கையறை அந்தரங்கங்களை வெளிப்படையாக பேசுபவர்களைக் காண்பது அரிதாக இருக்கிறது. ஆயிஷா இப்படியெல்லாம் பேசவேண்டிய தேவை என்ன? தான் மட்டுமே முஹம்மதிற்கு மிக நெருக்கமானவள் என்பதை காண்பித்து அரசியலியலில் தன்னை முன்னிலைப் படுத்திக்கொள்வதைத் தவிர வேறொன்றுமில்லை. அது அவரை போர்முனைக்கு இழுத்துச் சென்றது.

ஆயிஷாவும் முஹம்மதுவும் சண்டையிட்டுக்கொண்ட கதைகள் ஹதீஸ்களிலேயா நிரம்ப காணக்கிடைக்கிறது. முஹம்மதின் மரணவேதனை துவங்குவதற்கு சில நாட்களுக்கு முன்பு,

அப்துல்லாஹ் பின் கஸீர் அல்முத்தலிப் (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது:

...நபி (ஸல்) அவர்கள் என்னுடன் தங்க வேண்டிய இரவில் (என்னிடம்) வந்தார்கள். தமது மேலாடையை (எடுத்துக் கீழே) வைத்தார்கள்; தம் காலணிகளைக் கழற்றித் தமது கால்மாட்டில் வைத்துவிட்டுத் தமது கீழாடையின் ஓரத்தைப் படுக்கையில் விரித்து அதில் ஒருக்களித்துப் படுத்திருந்தார்கள். நான் உறங்கிவிட்டேன் என்று அவர்கள் எண்ணும் அளவு பொறுத்திருந்தார்கள். (நான் உறங்கிவிட்டதாக எண்ணியதும்) மெதுவாகத் தமது மேலாடையை எடுத்து (அணிந்து)கொண்டார்கள்; மெதுவாகக் காலணிகளை அணிந்தார்கள்; கதவைத் திறந்து வெளியே சென்று மெதுவாகக் கதவை மூடினார்கள்.

உடனே நான் எனது தலைத் துணியை எடுத்து, தலையில் வைத்து மறைத்துக்கொண்டேன்; கீழாடையை அணிந்துகொண்டு அவர்களைப் பின்தொடர்ந்து நடந்தேன். அவர்கள் "அல்பகீஉ' பொது மையவாடிக்குச் சென்று நின்றார்கள்; அங்கு நீண்ட நேரம் நின்றிருந்தார்கள். பிறகு மூன்று முறை கைகளை உயர்த்தினார்கள். பிறகு (வீடு நோக்கித்) திரும்பினார்கள்; நானும் திரும்பினேன். அவர்கள் விரைவாக நடந்தபோது நானும் விரைவாக நடந்தேன். அவர்கள் ஓடிவந்தார்கள்; நானும் (அவ்வாறே) ஓடிவந்தேன்; அவர்களுக்கு முன்னால் (வீட்டுக்கு) வந்து படுத்துக்கொண்டேன். நான் படுத்த சிறிது நேரத்தில் அவர்கள் (வீட்டுக்குள்) வந்து "ஆயிஷ்! உனக்கு என்ன நேர்ந்தது? உனக்கு ஏன் மூச்சு வாங்குகிறது?'' என்று கேட்டார்கள். நான் "ஒன்றுமில்லை' என்றேன். அதற்கு அவர்கள் "ஒன்று, நீயாகச் சொல்லிவிடு! இல்லாவிட்டால் நுண்ணறிவாளனும் மென்மையானவனுமான அல்லாஹ் எனக்கு அறிவித்துவிடுவான்'' என்று கூறினார்கள். நான் "அல்லாஹ்வின் தூதரே, என் தந்தையும் என் தாயும் தங்களுக்கு அர்ப்பண மாகட்டும்!'' என்று கூறிவிட்டு, நடந்ததை அவர்களிடம் தெரிவித்தேன். அவர்கள் "ஓ நீதான் எனக்கு முன்னால் நான் கண்ட அந்த உருவமா?'' என்று கேட்டார்கள். நான் "ஆம்' என்றேன். உடனே அவர்கள் என் நெஞ்சில் கையை வைத்துத் தள்ளினார்கள். எனக்கு வலித்தது. பிறகு "அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும் (உனக்கு) அநீதியிழைத்துவிடுவார்கள் என நீ எண்ணிக் கொண்டாயோ?'' என்று கேட்டார்கள். நான் "ஆம்! மனிதர்கள் என்னதான் மறைத்தாலும் அல்லாஹ் அதை அறிந்துவிடுவானே!'' என்று கூறினேன்.

அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "நீ என்னைக் கண்டபோது (வானவர்) ஜிப்ரீல் என்னிடம் வந்து மறைவாக ஓரிடத்தில் நின்றுகொண்டு என்னை அழைத்தார். நானும் அவரது அழைப்பை ஏற்று உனக்குத் தெரியாமல் மறைவாக அவரிடம் சென்றேன். -(பொதுவாக) நீ உனது ஆடையை கழற்றிவைத்துவிட்ட நேரங்களில் அவர் நீ இருக்கும் இடத்திற்கு வரமாட்டார்- (எனவே தான், மறைவாக நின்று அவர் என்னை அழைத்தார்.) நான் நீ உறங்கிவிட்டதாக நினைத்தேன். உன்னை எழுப்பிவிடவும் நான் விரும்பவில்லை. நீ தனிமையில் இருப்பதை நினைத்து பயந்துவிடுவாய் என்று நான் அஞ்சினேன். (எனவே, உன்னை உறக்கத்திலிருந்து எழுப்பவில்லை.) அப்போது ஜிப்ரீல் "உம் இறைவன் உம்மை "பகீஉ'வாசிகளிடம் சென்று அவர்களுக்காகப் பாவமன்னிப்புக் கோரும்படி கட்டளையிடுகின்றான்' என்று கூறினார்'' என்றார்கள்.

தொடர்ந்து ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்:

நான் "அல்லாஹ்வின் தூதரே! அ(டக்கத் தலங்களில் இருப்ப)வர்களுக்காக நான் என்ன சொல்ல வேண்டும்?'' என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள், "அஸ்ஸலாமு அலா அஹ்லித் தியாரி மினல் முஃமினீன வல் முஸ்லிமீன். வ யர்ஹமுல்லாஹுல் முஸ்தக்திமீன மின்னா வல் முஸ்தஃகிரீன். வ இன்னா இன்ஷா அல்லாஹு பி(க்)கும் ல லாஹிகூன்'' என்று சொல்'' என்றார்கள்.

(பொருள்: அடக்கத் தலங்களில் உள்ள இறைநம்பிக்கையாளர்களுக்கும் முஸ்லிம்களுக்கும் சாந்தி பொழியட்டும்! நம்மில் முந்திச் சென்றுவிட்டவர்களுக்கும் பிந்தி வருபவர்களுக்கும் அல்லாஹ் கருணை புரிவானாக! நாம் அல்லாஹ் நாடினால் உங்களுக்குப் பின்னால் வந்து சேரக்கூடியவர்களாக உள்ளோம்.)

(முஸ்லீம்)

அல்லாஹ் மறைகழன்ற கடவுள் என்பதில் சந்தேகமேயில்லை. மனைவியுடன் ஜல்ஸா வேலையை முடித்து அயர்ந்து உறங்கிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு மனிதனை, ஜிப்ரீல் என்ற அடியாளை அனுப்பி, நள்ளிரவில், என்றோ இறந்துபோனவர்களுக்காக, கல்லறையில் வந்து பாவமன்னிப்புக் கேட்குமாறு கட்டளையிடுகிறான். முஹம்மதாக விரும்பிச்சென்று அவர்களுக்காக பாவமன்னிப்பைக் கேட்டார் என்று கூறியிருந்தால்கூட பரவாயில்லை. இஸ்லாமியர்களது நம்பிக்கைகளின்படி, முஹம்மது பாவமன்னிப்பை கேட்டாலும் கேட்கவில்லையானாலும் அவர்களது பாவங்களை மன்னிக்கப் போவது யார்? அதை அந்த நள்ளிரவில்தான் செய்யவேண்டுமா? அல்லாஹ்தான் மன்னிப்பதாக இருப்பின் நள்ளிரவில் இந்த சடங்கு எதற்காக? வடிகட்டிய மடத்தனமாக இல்லையா?

இந்த ஹதீஸின் ஒவ்வொரு வார்த்தைக்கும் கேள்வி கேட்கமுடியும். அதை நமது நண்பர்கள் தொடரலாம்.

நள்ளிரவில் எழுந்து சென்ற முஹம்மதை பிந்தொடர்ந்த காரணத்தால் ஆயிஷாவிற்கும் முஹம்மதிற்கும் தகராறு ஏற்பட்டுள்ளது, அவர் ஆயிஷாவை மார்பில் வலிஏற்படும் அளவிற்குத் தாக்கியிருக்கிறார் என்பதைமட்டும் கவனத்தில் கொள்ளவும்.

 ஆயிஷாவும், ஹஃப்ஸா முஹம்மதின் லீலை ஒன்றை வெளிப்படுத்தியதால், அவர் அனைத்து மனைவிகளையும் ஒட்டுமொத்தமாக விவாகரத்து செய்யுமளவிற்குச் சென்ற கதைகளை அறிவீர்கள். முஹம்மதிற்கு விஷம் வைத்தது இந்த இரண்டு பெண்களாக ஏன் இருக்கக்கூடாது என்கின்றனர் ஷியாக்கள்.

ஆயிஷாவின் மீது கள்ளத்தொடர்பு குற்றச்சாட்டு எழுந்தபொழுது (இதைப்பற்றி “மர்ம இரவு” என்ற தலைப்பில் முன்பே விவாதித்திருக்கிறோம்)  முஹம்மது அதை மறுக்கவில்லை. மாறாக, ஆயிஷாவை அவரது பெற்றோர்களின் வீட்டிற்கு அனுப்பிவிட்டு தனது தோழர்களுடன் ஆயிஷாவை விவாகரத்து செய்வதைப்பற்றித்தான் ஆலோசித்தார். ஆயிஷாவை விவாகரத்து செய்வதே சரியானது என்று அலீ தனது கருத்தைக் கூறினார். இதனால் எதிர்கொள்ளவேண்டிய மாபெரும் குழப்பங்களைக் கருத்தில்கொண்டு, ஒரு மாதம் கடந்தபிறகு வேறுவழி தெரியாமல் அல்லாஹ்வின் பெயரில் குர்ஆன் வசனங்களை வெளிட்டுக்கொள்ள வேண்டியதாயிற்று. தன் மகள் இழிவுபடுத்தப்பட்டதை ஒரு தந்தையாக அபூபக்கரால் எப்படி ஜீரணிக்க முடியும்? எந்த ஒரு சராசரி தந்தையாலும் தன் மகளை இழிவுசெய்யப்படுவதை சகித்துக்கொள்ள முடியாது. அபூபக்கர் இவ்விவகாரத்தை பெரிதுபடுத்தவில்லையெனில்,

·         ஆயிஷாவின் மீதான குற்றச்சாட்டு உண்மை என்பதாக அவர் நினைத்திருக்கலாம்.

·         முஹம்மதை மறைகழன்ற கேஸ் என்று முடிவு செய்திருக்கலாம்

·         தனது மகள் ஆயிஷாவை மையப்படுத்தி பெரும் திட்டம் தீட்டியிருக்க வேண்டும்

·         அல்லது அபூபக்கர் வெட்கம், மானம், சூடு, சொரணை போன்றவைகள் இல்லாதவராக இருக்கவேண்டும்.

தொடரும்…

தஜ்ஜால்